SON
İlmin flaması düştü forsu da söndü,
Bana dair ne varsa şimdiye kadar öldü… Keskin kılıçların, baltaların ağzı döndü, Beynimi, ruhu bir nazarla ikiye böldü… Pusu kuran suçlu duygusu yok nefesimde Şu kadarcık sevseydin der hayat kürsüsünde Neden niçin soruları cevapsız kalırken Akar boşluğum sınıfta kalan beyin hücresinde Koca bir âlem oturmuş küçücük mihrapta, İşte bu görüntü yazılmamış hiç kitapta. Yaşayan ölü uzanmış yatıyor merkatta, Köhne ruhuma atılmış bir kement son nokta. (merkat ölen evliyanın kabri) |
Beğenerek okudum..Kutlarım..
Huzurlu bayramlar diliyorum İzmir'den..