HÜZÜN HATIRASI
ey aseman güle bülbül gerek
bülbüle ağlamak ömür dedğin su misali tükenir böyle giderek payıma benimde düşerki hüzünle çağlamak ne su tükenir bende ne de yıldız sevdası benim varlığım ki bir hüzün hatırası yüreğim kalay görmemiş bir bakır alışkındır korkma sırçadan değil ama dilersen bin defa kır damarımda dolaşırken hüzünden bir şerbet lıkır lıkır ne gecede dingin bir gölgem var ne günde sarı bir kaftanım ne de her halimle kabullenen bir vatanım .. ALİ RIFAT ARKU 23/10/2012 İSTANBUL |