Sessizliği kaydetmek istiyor kulaklarım
Ve ebedi surette dinlemek sessizliği
Göklerin aydınlığı karanlığın yersizliği
Öteden serpilen bir yol arıyorum

Baharın servetinden bir tek gül istedim
Bencilliğini ve örtmek çıplaklığımı
Ki gölgende yitirdim kararlılığımı
Şimdi geldi hatırlamak vakti sanırım

Sözlerin müphem ve her biri kuşanmış
Üzerinde henüz ateşin kızgınlığı
Vur gürültülü sis bulutlarını
En aziz sevgili yalnızlıkmış

Düşman tehdidinde ve kuytuluğunda karanlığın
Biz eylemlerimizle ve öyleydi soytarılar
Kapıları kalelerin yağ döken ağızlar
Uzak diyarlarda ışık saçmaz ışığın

Kulaklarım sessizliğe pranga vurmak isterken
Macera yaşatmayı özgürlüğe esaretle
Zaten tadamadan esir oldum özgürlüğe
Bahara rüzgâra ve serinliğine sessizliğin

17 Şubat ( Tan Mefhumu )