YALAN ÇUKURU...
Çığlıklarım yırtıyor arsız geceleri...
Çırılçıplak soyunmuş davet ediyor beni Ruhundan çıkardığı kirli cümlelerini Süslemiş, sermiş gözlerimin önüne Sanki en güzel ziyafetini verir gibi. İsyanlarıma eklenirken yeni bir öfke, Avazımda kaybolmak yoktu niyetimde. Parçalamak, yok etmekti; ikiyüzlüleri ellerimle Ne kadar zor olabilirdi gerçeğini görmek; Bin bir surat olmuş suretlerinde...? Yalan çukuru gibi zifiri kara kalpleri, Çekiyor içine; ne var ne yok bütün düşleri. Balçık gibi olmuş dilinden çıkan her bir sözleri, Aslında aynaya bile bakacak yok ki yüzleri. Bir gün döner yalanlar sahibine...’ Düşünür durur; ’’acaba hangisi doğruydu?’’ diye! Gelin gibi süsledikleri yalan sözlerinde Ararlar kendilerini; ’’hangi surat gerçeğimdi?’’ diye /NergizA/ --------------------------------------------------------------------------------- (Ara...!!! Belki bulursun. düşlerime takıldığın çukurunda... belki bulursun...! ) |