Yorgun
Yorgun bir zihnin tek isteğiydi sükut..
En güzel şiirimi ben hep susarak yazdım.. Kafesin içinde bir aslan gibi.. Özgürce kükreyip esarette kaldım.. Caydım doğru bildiklerimden.. Her vazgeçişi de doğruluktan saydım.. En çok söylenen değilmiş en iyi bilinen.. Çok susup çok düşündüğümde anladım.. Viran dilim uçurum kelimelerden.. Her yazdığımda atladığımı sandım.. Bir sus payı dilendim çok geçmeden.. Kelimelerin ipiyle sesimi boynundan astım.. Fikret İZGİ |