Bir Gün Pişman OlursunBir gün pişman olursun sevgilim.. Düşer iki elinin arasına söylenmemiş her kelime.. Hecelerin vebali bir çığ gibi çöker üzerine.. Ne seni yolcu ettiğim o yollar çıkar karşına Ne de edilen sen dualarım kabul olur bundan sonra.. Farkedersin ki hiç ettiğin bir ömür var ardında.. Ve sana uzanan eller toprağa karışmıştır artık ne fayda.. Bir gün pişman olursun sevgilim.. Sıra dağlar gibi düşüncelere boğulursun.. Yorgun,bitkin, fersiz.. Gözlerin beni arar.. Oturur bir köşe başında.. Boğulursun keşkeler girdabında.. Hıçkırıkların yankılanır mezar taşlarında.. Göz pınarlarının seti yıkılmıştır artık.. Kendine hediye ettiğin yeniliklerin farkına varırsın Nereden başlayacağını bilemediğin kızışların.. Nereye gideceğini bilemediğin ayakların.. Ve toprağa olan özleminle ürperişlerin.. Üşürsün.. Akar bir su gibi kimsesizliğinin üzerine düşüncelerin.. Sırılsıklam yanarsın.. Bir gün pişman olursun sevgilim.. Kahır çiçekleri açar ayak izlerinde.. Nereye gitsen tanırlar.. Bir umut gözlerinde.. Ne yana baksan görürler.. Kaçıp kurtulmak istersin hatıralardan.. Ne fayda ensendedir sıcak nefesim.. Duyarsın.. Ama konuşan ben değilim.. Susarsın.. Ama haykırır göz bebeklerin.. Ağlarsın.. Bir gün pişman olursun sevgilim.. Atiden maziye kendin için bir mezar kazarsın.. Söktüğün kalbinin üzerini örtemez toprak.. Yazdıklarımı atarsın.. Suladığında toprağı sende bedeninle.. Bir şiir filizlenir kabrimde.. Adını ölümü de sevmek koyarsın.. Fikret İZGİ |
beğenerek okudum tebriklerimle..