Gece karanlığından soyunuyor
Güneşin parlak çıplaklığına
Aralanıyor yavaş yavaş zihin pencerem
Uykusuz geçen bir kabustan
Acılar tırmalıyor yürek duvarımı
Kin ile kundaklanırken ruhum

Habersiz bir gidiş daha mı kapımda ?
Sıraya mı girmiş tüm vedasızlar ?
Sevgi denen şey bu kadar mı yalandı ?
Hani yoktu artık bırakıp gitmeler
Yine havada mı asılı kaldı ?
Verilen tüm sözler


Yeter ağlamasın artık şiirler yeter
Kanamasın artık umutlarım
Sızlamasın gelecek düşlerim
Bir uçurtmanın ucuna takılıp gitmesin
Hüsranlar ile beslediğim hayallerim
Bitsin artık üzerime biçilen acılar
Nefes alsın içimdeki son sevda kırıntıları

Dünler ile avunmasın
Kaybetmeye alışmış bedenim
Yitip gidenlere akıtırken yaşlarını
Gülüşlerimi yüklemişim Anka’nın kanatlarına
Şiirler hep ayrılıkları anlatırken
Sahipsiz değil yüreğimden dökülenler
Bilmez misiniz siz?
Benim kalemim sadece sevdalara ağlar ....