Islandım Yine- Sen de Islanmalısın! - “Kirletilmiş düşlere ismimi veren kadın Şeytanın iç çekişi diye anılsın adın!” Söyle ey bivefa yar, kaçıncı sitemdir bu Kaçıncı haykırıştır hangi buruk demdir bu? Kaçıncı yok sayışın bir yüreğin sesini Kaçıncı reddedişin mazinin nefesini? Duy artık ey bivefa, bir aşkın sedasını Duy artık bir yüreğin yankısız nidasını. Duy artık ve kendini kalanın yerine koy Her gidenden bin hüzün alanın yerine koy. Aynanın karşısına geç ve sor: “zor’’ ne demek? Yüreği alev alev kavuran kor ne demek? Bil ki ben ömür boyu en zor anı görerek Her şeyi kaybettiğim güne göğüs gererek Anılar ortasında bir ışık yaktığımda Gözlerimi kırpmadan maziye baktığımda Ne bir utanç duymuştum ne geçmişe bir özlem Ne “ah” çıktı dilimden ne gecikmiş bir sitem. Suç değil kusur değil, sevmiştim deli gibi Hem kayıp bir rüyaydım hem aşkın tek galibi. Ama hiç unutmadım aşka kefen dokuyup Can vermiş düşlerime Fatiha’lar okuyup Yarım kalmış öykümle kaç roman yazdığını Yitik aşklar kentinde kaç mezar kazdığını. Unutmadım isminle lanetlenmiş günleri Geçmişin günahıyla yüklenmiş hüzünleri. Sense unutmalıydın geçmişi bir suç gibi Vakitsiz bir ezanla bozulmuş oruç gibi. Unutmalıydın sen de gün nasıl doğmalıysa Zemheri ortasında kar nasıl yağmalıysa. Unutmalıydın beni ve aşka doymalıydın Sönmüş bir yıldız gibi gözümden kaymalıydın. Unutmalıydın beni ve günah saymalıydın Yok kabul edip dünü sözünden caymalıydın. Bir kez olsun gösterip kaçtığın yüceliği Çifte suyla ıslatıp “erdem” denen çeliği Yara almış bir aşkı bırakıp gitmeliydin Yağmur gibi bir dolup bir akıp gitmeliydin. Gitmeliydin düşümden beni bitirdiğinde Buğulu gözlerinde aşkı yitirdiğinde. Yüreğine gömerek en saklı hislerimi Suç ortağın sayarak yasaklı hislerimi Yıldızlarla dertleşen gölgemden uzaklaşıp Düşlerimden feyz almış sıradağları aşıp, Yorgun anılarınla yapayalnız kalarak Ve mazinin yükünü yüreğine alarak Gitmeliydin bir ömrün günahına doyunca İsmimi silmeliydin tüm hayatın boyunca. Ama sen karanlığa yürürken adım adım Duydum ki günah bilmez oğluna konmuş adım. Şimdi gözlerim yine yağmurla ıslanıyor Ve o yağmur ismini namert diye anıyor. Kirletilmiş düşlere ismimi veren kadın Yüreğine dert olsun yarım kalmış muradın! |