D-A-Y-A-N-A-M-I-Y-O-R-U-M
Dayanamıyorum,
sensizliğin arsız yaramazlığına. Öyle hırçınlaşıyor ki , sen yoksun diye, durduramıyorum Canımı yakıyor, kızdıkça ruhuma attığı tekmeleri Gel, dayanamıyorum senin yokluğuna Bu aşkı , niye başıma bırakıpta gittin ki? Senin ki can da, benim ki degil miydi aaa bencil..!!!! Oysa, içimdeki yüregi kaç kez almıştın, eritmiştin. Gökkuşağına oturup, saltanatını sürerken sen Yıldızların tepesinden aşagı, neden attın ki bu kadını ? Gecelerce birbirimize sarılıp, uyuturken hislerimizi. Aldın koynumdan sıcaklıgını, yaşayamam ki...!!!! Tek bir hece bile bogazımdan geçmiyor artık. Yutkunamıyorum , senli sevmelerimizin dakikalarını. Kalemimde tutuklu kaldı , yazdıgım mermiler.... Yeniden bir şiirin kalbine atamıyorum , perişanım.. Dayanamıyor karanlık bir deniz olan satırlarım. Uykusuzluğun sancılarına vuruyor dokunuşların. Gönlümü açamıyorum artık sensiz sabahlara Her öpüşünle uyanan tenim artık çıplak Hınçla doluyum , aldatıldığımı sanarak . Şişen gözlerimdeki gerçekler kirpiklere saklanırken, Bıktırdı düşüncelerim sabahları bu aşkı sorgulayarak…….ŞAİRE ARZU GÜNAL/17.10.2012 05:43 |