SAVUNMASIZ BİR BESMELE
Sıkı sıkı örtsen gökyüzünü bulutlarla
Ben sende fena ölürüm. Öldüm mü, Gömülürüm yüzüne. Kopartıp kaldırım çiçeklerini Koyarım avuçlarına. Avuçların, bir akşam siyahı... Oysa, bir hatıra bile değilsin Yalnızlıktan süpürülmüş... Uzun bir yazıda harfleri kaybolmuş bir imge, Ve kıyıya vurmuş bir kadının yorgunluğu... Lüzumsuz bir huzur, Lüzumsuz bir iç çekiş, Lüzumsuz bir Halüsinojenim. Ölsem ve yüzüne gömülsem Ölsem ve bulutlarla kapansa gökyüzü, Yağmur yağsa, Hiç kimse ağlamasa. Kuşlar sessiz kalsa, Ben yüzünde gömülü... Anlayacağın, İçimdeki bu dava, Savunmasız bir besmeledir artık... |
Ve gözlerin Her baktığın da duam olsun Yüreğime değdir bakışlarını yar
aşkın sitemli kahırlı kapısından geçemem sensiz bana sensiz dar gelir dar
sen duygularımın baş kenti yüreğimin kara kaplı defterindeki gülümsün
yağmur gözlü vefasızım senden ricam hasretin kalmasın bana yadigar