GARDİYAN BEDENİM
Hapsettim kalbimi yalnızlıklara
Dost ettim duygularımı karanlıklara Kayboldu şu sefil yüreğim çıkmaz sokaklarda Bedenim ayaklarımın gardiyanı oldu Hapsettim gözyaşlarımı kirpiklerimin ardına Akamaz artık yanaklarımdan Seni seviyorum diyen dudaklarıma Bedenim ruhumun gardiyanı oldu Prangaladım aşk kokan ellerimi Dokunamıyor artık kaleme kağıda Artık dökemiyorum aşk sözcüklerini dizelere Bedenim parmaklarımın gardiyanı oldu Offffffff gardiyan offfff Yetmedimi kalbimi çürüttüğüm Yetmedimi nefesimi tükettiğim Bekler benide elbet sevdiğim Ne olur gardiyan bedenim Yol ver yol verde gideyim... |