YAZIKGüzeldin evet Yalanlarını tek tek tesbihe dizip Yüzüme okurken besmelesiz Ay’ı kıskandıracak kadar parlıyordun yüreğimde. Şuracık da diyordum Şuracıkda kollarına alsa nefesim kitlenirdi yüreğine Zavallı bir yavru kuş gibi çırpınırdım Düştüğüm yuvaya bakarak hasretle. Suratsız bir gün başlardı sen yokken Kirpiklerim daha bir ağırlaşırdı yalnızlığın göğsünde Uyumak isterdim geldim diyen sesin Yankılanana kadar göz bebeklerimde. Hiç olmayacak geleceğimizin düşlerinde yuvarlanırken Seni gördüm son dönemeçten geçerken Başka bir göze ibadetini sunuyordun Elinde yine tesbihin daha bir büyümüş Bu sefer tek tek saçıyordun saçlarının her bir teline. Oracıkda kustum Yüreğimde ki seviyorum kelimelerini Aşkım sözünü bir çırpıda bulduğum ilk ağaca astım kuyruğundan Tilkileri kıskandıran hin’liğinin postunu yüzdüm İbreti aleme astım kutup yıldızına. Ayvazım DENİZ |