BİLSEM Kİ
Şiirler var sayfanda
Hüzün tepelerinden akıp gelen Şahin gibi ovaya süzülen kanatlarıyla Serpiştirir güvercin kursaklarına kelimeleri Çoğu kez Kızılcık şerbeti tadında ve buruk Mutluluk cımbızla çekiliyor satır aralarından Ve arıyorum umarsızca Bana atılan tek bir hece Ama nâfile Ya zehirden acı bir lokma Ya da yürekte duran acı köz Anlıyorum ki; kızıl kıyamet kopmuş ben yokken buralarda Sevgi enkazının başında nöbet tutan kedi gibi beden Gönül yazdığın fermanı dinlemiyor O bildiği yolda Beden yürür, gölgesi ardında Bilsem ki; bir yudum sevgi nasibim olacak Bakışların dilinle el ele verip’’Seni seviyorum’’ diyecek Gecenin göğsünden Yıldızları söküp güzel saçlarına taç yapmaz mıyım yâr Ah! okusam Sevgi yazan kaleminden bana gelen bir hece Acılar pembe rüyalara dönmez mi Ve ben, Gittiğin ayak izlerinden gelmez miyim sana yâr Tutup ürkek ellerinden Yüreğime sokmaz mıyım bir ömür Olsanda kaf dağının ardında Senin uğrunda ölmez miyim yâr... |