..............Baha Öztop’a............

kuşlar
kar aralıklarında ölsünler
tanrı bilir
ben karışmam o işe

fakat benim üzerime
eski evler çörekleniyor
neden peki
bunu biliyor musun

toprak
kıta afrikası gibi aç
zambaklara
ve göklerin kızıllığına yemin olsun ki
ben bir düş değilim
deliren bir ordu değil
içimdeki yabanıl otlar

alnım bir yangının çatıdır
kadın isler o yangınla aynamı

kuru bir ruh kavrulması değilim
çatır çatır aşktır
içimde devrilen ağaçlar

en iyisi biraz kuş süreyim yaralarıma
biraz ağaç çekeyim ciğerlerime ki
sızmasın beynimin dumurları
dünyanın çatlaklarından

habersiz bir ikindiye
yoksul bir akşama
şiiri kesik bir geceye
buradan böyle dümdüz gitsek

varabilir miyiz dersin baha

varabilir miyiz
yoksa
yolumuz uzun mu daha

@..

Şükrü Özmen