ALIŞAMAM YOKLUĞUNA
Ne sen gittiğin kadar uzak olursun bana
Ne de ben gözlerimi dayarım yollarına Saklı tutarım içimde beklemelerimi Ağlamak geride kalanın adıysa Yüreğimin yaşını kirpiğimden bilme Ve bakma gözlerimin sen dolu terkisine Anlatamaz gözyaşımın yıkılan hayasını Anlatamaz, Ruhumda kanayan yokluğunun yarasını Silme Yüzümde ıslanan gülmelerimi Döner acıya doğru ,ağlatır gitmelerini Tekler yürek vuruşların Rakına meze olur her gece pişmanlıkların Beni attığın için yaşarken ölmelere Ahımın ateşi bil ki yakar ellerini Dön gel şarkılarına dolanır dilim Sesime hüzzam... Sözüm dudağımda paralenir yar Geçmez olur takvimlerin devranı Günlere hüzün düşer,yıllara hazan İçimde yaşanmamış koca bir mevsim Ve adına yazacağım daha çok şiir var Gitme!! Şairin dediği gibi Belki de bir rüyaydın benim için Uyanmak istemiyorum Ne olur Bitme... Ey gönlümün yaralı türküsü Sensiz gözlerimin adı Yusuf olur Kirpiğimin Züleyha Bak yüreğimin en çocuk yanını bıraktım avuçlarına Bildiğin gibi büyüt acılarınla Yeter ki Yokluğunun kör kuyularına itme... Gitme! Alışamam yokluğuna... 12 ekim cuma 2012 Arzu Karadoğan |
Sensiz gözlerimin adı Yusuf olur
Kirpiğimin Züleyha
Bak yüreğimin en çocuk yanını bıraktım avuçlarına
Bildiğin gibi büyüt acılarınla
Yeter ki
Yokluğunun kör kuyularına itme...
Gitme!
Alışamam yokluğuna...
Alışılmaz yarin yokluğuna elbette... Alıştım sanırsın ama aslında alıştığın
yokluğu değil, içinde bıraktığı acıdır. Acıyla yaşamaya alışırsın sadece...:(
Yüreğinize sağlık kutluyorum sizi kaleminiz daim olsun...Sevgiyle hoş kalın...