Var bu günü yar gönlünce yaşa
Uyanır her sabah erkenden erken
Sallanıp duruyor yolda yürürken Nasıl terk edip gittin be zalim Ölümüne öyle candan severken Günaydın derdin dağlara taşa Göğnümü koydun kora ataşa Sonunda ayrılık ölüm var gülüm Var bu günü yar gönlünce yaşa Ağlar durusun gözyaşın durmaz Aç susuz durulur sensiz durulmaz Fırtına geçer dalgalar durur Sevginin önünde asla durumaz Güzeli sevmeyen insan olamaz Seni benden felek bile alamaz Ağla gözlerim bu sevda için Bunun için seni kimse kınamaz Ekrem MADENLİ 12/10/2012 |