Durursun
Durursun
Cicim ayı biter, yad olur seven. Yastık taş olur, döşeğin geven. Sözler mızrak olur, sineni delen. Yarana tuz basar, basar durursun. Dilin varmaz olanları demeye. Kilit vurup ağzın ile çeneye. Bütün olanları çekip sineye, Lâl gibi de susar, susar durursun. Geçtiğin yer sanki Sırat Köprüsü. Yıllar zehir, günler ömür törpüsü. En iyi bildiğin sitem türküsü, Akşam sabah çalar, çalar durursun. Ekrem’in ne haller geldi serime. Gönlümün yarası indi derine. Teslim için emaneti yerine, Hayallere dalar, dalar durursun. Ekrem MADENLİ |