GAZEL ( BULMUŞUM )
Dilde başlarken fasıl, mecliste derman bulmuşum;
Özde çağlarken segâhlar, canda cânân bulmuşum. İnleyen mâhirlerim kasrımda toylar kurdular; Şehri közlerken Nedimler, lebde umman bulmuşum. Aşkı tertîp etti güller, sazlarım can yardılar; Dertle dolmuşken şu gönlüm, handa mestan bulmuşum. Güldü neyler, yanmayan kalbim mücevher dizdi hep; Korla sızlarken süveydam, meşkte ceylan bulmuşum. Dinle ey Pervâne göklerden gelen âvâzı hep; Cânı toplarken süreyyam, köşkte bin can bulmuşum. ( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün / ) |
Saygılarımla