Zehri dindir camda sâkim, şehri fettan sarmasın;
Gelmesin kor mesnevimden, nehri nobran sarmasın.
Bâki kalsın kor gazeller, handa canlar yakmasın;
Şûle ördür bağda sık sık, dehri bühtan sarmasın.
Sim
siyah düşler kurup dağlatma hiç şeydâları;
Elde dizdir şevkle
güller, gönlü katran sarmasın.
Yığma sen
hasretle ey sâkim
hüzün, yığdır neşe;
Vuslatın coşsun bugün hep, bağrı hicran sarmasın.
Meykedenden çıkmasın hikmet, süzülsün neylerin;
Nur segahlar meşki örsün,cânı hüsran sarmasın.
İnleyen Pervâne senden bekliyor kordan meyi;
Kahrı söndür şevkle sâkim, köşkü
şeytan sarmasın.
( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün / )