Benim trenlerim
Benim trenlerimin düdüğü
Gök gürültüsüydü Ateşle çalışırdı Yüreğimi atardım hareket etsin diye Az yolcusu vardı Giderlerse az üzüleyim diye ,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Eve gitmeye korkuyorum Biri seni çalıp Şiirine yazar diye ,,,,,,,,,,,,,,,, Uzun hikâyenin kısa özeti Sen ,,,,,,,,,,, Kavgalarımda Bir tek beni öldürdüm Başkasına vuracak gücüm olmadığından Silahta bendim Kurşunda bendim Kanda bendim Dünyaya akıp kirletende ,,,,,,,,,,,,,,, Darağacı annem İp babam Cellât dünya Gel de idama mahkûm olma ,,,,,,,,,,,,,,,,,, İçimin tümünü gezdin Bir tek kalbimi bana bıraktın Oysa sen oradaydı ,,,,,,,,,,,,,, Hala trenlerin camında bakıyorum dünyaya Hala istasyonları sayıyorum Hala çıplak ayakla trenleri yakalamaya koşuyorum Biliyorum bir gün gelecekler Bir gün el sallayacaklar gidenler ,,,,,,,,,,,,, |