Küçük şeyleri sevdim ben
Küçük şeyleri sevdim ben
Hala özlerim iki kulaklı saatimizi Duvar halımız ilk arkadaşımdı Resimleri ilk düşüm Geyikleri avlamak hiç aklımdan geçmedi Çocuk gibiydi bir havlunun üstünde Yalanda olsa konuşurdum onlarla Tren resimli saatti bütün zamanlar Rayları bir tek babama uzanırdı Gülümsemesiydi güneşin doğuşu, zamanın Bütün iklimlerim annemdi Ama ben en çok sonbaharını sevdim Öyle kuruydu ki gözlerim Yağmurunu yağmurum bildim Akif tütüncü |