Kalp Güneşi
Düşüm adam,
Sözlerine uyuyup, sözlerine uyandım Hayra yordum, çok mu yordum kalbinizi? Ne demişler, Özüm özüne baka baka arınır! Öyle değil miydi yoksa? Sizi bildim, unuttum tüm bildiğimi. Kalbim adam, Lilliputlar ülkesinde bahtıma gülüveren Güliver. Kalbi kocaman âdem. Geç büyüyen bir dal gibi uzandım, O bir orman. İçim adam, Şu bizim gülücükleri hesap edin bakalım Kaç ömür ediyormuş. İyi ki’m Kalbime doğmuş. |