Yolculuğa çıkan kan !
Biliyorum zamanla unutmam gerekiyor seni
Ama bu da olacak zamanla Yüreğimin kıyısına vuracağım cesedini Yavaş yavaş çekileceksin damarlarımdan İşte o zaman sokulacaksın yanıma ‘’Seni çok özledim ‘’ diyeceksin Bir fahişenin ben günahsızım demesi gibi Bu sefer kanmamalıyım sana Bakmamalıyım gözlerinden akan yaşlara Artık çok iyi tanıyorum seni Çünkü Timsahlar avını yerken her zaman ağlar Sakın bu yazdıklarımla kendini bir şey sanma Bu senin için içtiğim son şiirim Acıyı meze yaptım satırlarıma Anladım ki sadece sen değilsin ihanet eden İstanbul’un sokakları bile ihanet ediyor bana Yazdıklarım baştan başa bir sevdanın tükenişi Aşk elveda deyince gitmiyor sevgili Kendini odamda unutmuşsun kapıdan çıktığında Şimdi üç kişi kalıyorum odamda Jilet , ben ve ihanetin ! Seni unutmak bir darbeme bakıyor ya ! Nasıl olsa melekler bana şahitlik edecekler Biliyorum cana kıymak haram Cezam hafifleyecektir , bana çektirdiklerini anlattığımda Madem hiçbir zaman unutamayacağım seni Ve kanıma işlemiş bu kirletilmiş sevdan Ben bu kanı yolculuğa çıkartırım ulan ! Şeref Semiz |