Aşktan yana ne karadır bu bahtım
Aşktan yana, ne karadır bu bahtım
Hangi yâre, gönül versem el oldu. Nazarmıdır, üstümdeki bilmemki Saç ağardı, garip ömrüm yel oldu. Rast gelmedim şu gönlümde durana, Beni benden alıp içten sarana, Vefasıza göz koymuşum vurana Pare pare gözyaşlarım sel oldu. Niyeti yok bu kaderin güldürmez, Yaralarda acı verir öldürmez, Bir köşede can çekişsem aldırmaz Yol yarıdır tam otuz beş yıl oldu. Ben böyleyim aklım erdi ereli, Kabuk tutmaz sinem aşktan bereli, Ne sıcaktır şefkâtli bir yâr eli, Ümitlerim söz eylemez dil oldu. Aşktan mahrum öleceğim korkarım, Yağsız çıra kor alevsiz kül harım, Bir su gibi akıp giden baharım Dal yeşermez çiçek açmaz çöl oldu. Bu dilberler neden böyle hep zalim, Mutluluğu tatmak idi hâyalim, Günden güne sararıyor cemalim, Yaprak yaprak dökülen bir gül oldu. Şair:İsmail Kurt 07.10.2012 |
Harika bir anlatımdı Üstad. Sizi bütün samimiyetimle kutluyor, gönül dolusu selam ve sevgilerimi sunuyorum.