İBİBİK KUŞU VE BENGüzel bir ibibik kuşu kondu omuzuma Selam dedi Sana yarenlik etmeye geldim Duydum ki benim gibi eşini kaybetmişsin Dillerin lal olmuş gözlerin sürmelenmiş cezaya Peşinden ağlamam demişsin Yemini kalaylamışsın ocakta. Hataları yükle yağmur bulutlarına Uzaklara gidip yağsınlar sevmeyi bilmeyenlerin başına. Ben sana yol gösteririm Ölen sevdiğine matem tutmayı da bilmelisin Kaybetmek hiç sevmemekten iyidir Böyle bir büyüde kandırıldığın için içlenme Savur rüzgarlara göz yaşlarını Umut olsun aşk hasadı yaşayan gönüllere. Bilirmisin ki aşk bir meşaledir yürekten yüreğe gezen Her gezdiği yeri cehenneme çeviren İlk bakışları tatlı hayallerle süsleyen Zamanla zebanileşen Tutamadığın, Gönlünce sevemediğin Kalbine kalbini yasladığın da Cayır cayır yandığın Hayatın bizlere sunduğu Sunağımız Sunakta ki tek adağımızdır.. İbibik kuşunun sürmeli gözleri Benim gözlerimde ki nefret denizlerimle buluştu Ver dedi onları benim sırtıma Götürüp atayım dağların yamaçlarına Islansın kayadan sert kötülükler Sen ben gelene kadar sadece ağla. Ayvazım DENİZ |