Her gün biraz daha fazla,
Kanar yürek yaram benim.
Felek ile düzelmedi;
Düzelmez de aram benim.

İncittiler bam telimi,
Lal ettiler bu dilimi,
İncittiler has gülümü;
Soldu bahtı karam benim.

Umman olmuş göz yaşlarım,
Bir,bir gitti kardeşlerim.
Şiirlerim sırdaşlarım;
Bağlamamla curam benim.

Duymuyorlar figanımı,
Anlamazlar nihanımı.
Acıttılar sağ yanımı;
Yandırdılar çıram benim.

Bilmez sızım oğlum kızım,
Geçmiyor da artık sözüm.
Kalmadı ki tadım tuzum;
Çoktan geçti sıram benim.

Kar beyaza döndü saçım,
Biliyorum kendi suçum.
Biraz sertçe şu mizacım;
Kalpte iplik turam benim.

Şaştım kafam allak bullak,
Görünmüyor ufkum muğlak.
Göz karamış duymaz kulak;
Gram çekmez daram benim.

Hoca olmuş toy talebem,
Otoritem huy,galebem.
Aklı selim,muhasebem;
Toplanmıyor şuram benim.

Yazdıklarım nefsime ar,
Etem-iyi etti bizar.
Sen misin bu garip naçar;
Nüküs m/etti saram benim.

İBRAHİM ETEM EKİNCİ,
04.10.2012.ANKARA.

Nihan: Gizli, saklanmış, görünmeyen, sır, giz
Şura:Danışma kurulu,divan.