EYLÜL İŞTE NAM-I DİĞER BENŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ¤°°Bazı insanların susuşları; Karşıdakine değer vermeyişlerindn veyahut boşvermişliklerinden değil.. Adını besmeleyle andıklarına karşi sevgiyi, sadakati, itaati boynuna borç bilip, O’nu Rabbinin bir lutfu olarak görüp Hamd ederken, duaları...nı aminlerle mühürleyip gözyaşlarını samimiyetine şahit tutarken karsidakinin teşekkür olarak çekip gitmeyi seçmesindendir..°°¤ *Nihayetnde herkes bildiği en iyi şeyi yapar.. kimisi sever..kimisi gider.. geride kalanlara düşen artık "Güzelce bir sabırdır.." “Kalemim kalbime sadık kaldıkça, Ben hep seni yazacağım kağıtlara…” Eylül kokan harflerle kuruluyor bu defa cümlelerim… Bir hayli zaman oldu kendimi görmeyeli. Durup halini hatrını soruyorum kalbimin, İyi değildi… Gözlerimden hüzün dizeleri dökülüyor, Dua için serdiğim seccademe… Gözyaşlarımı Amin’lerle noktalarken, Kalbimin sokaklarında hiç olmadığı kadar “Çaresizim” Düşlüyorum… Düşlerimin katili olmaktan yoruldum… Gökyüzüne dikiyorum gözlerimi, Mutluluğun Terk-i Diyar ettiği gözlerimden uğurluyorum seni… Gidişini nasıl tarif edeyim? Yazdığım şiirler Kalbime oturdu, Kurduğum cümlelerin öznesi silindi, Daha ne diyeyim ki, Yaşayacak kadar BEN kalmadı işte!!! Ben sana hep sustum, hala mı anlamadın? Gitmeler hep eylülü mü beklerdi? Buna da Şükür… Hiç olmassa Dualarım terk-etmedi beni… Dilime biraz sabır serpiyorum Kendi şehrimin sokaklarında buluyorum kendimi, Vakit gece yarısını çoktan geçti… Kalbimden uzaklaşmaya yelteniyorum, Nereye gitsem bir parça benle gelmek, Zorunda Mısın??? Olduğum yere çömeliyorum. Asma yüzünü, “kıyamıyorumlar” da teselli etmiyor bu defa… Merak etme, hasta değilim Yani, SEN’den başkasına… Yerimden doğrulup aynaya bakıyorum, Kim bu yabancı? Kendim nerde? İki yakamı bir araya getiremiyorum… Sahi Eylül’de gitti değil mi? Peki sorsana? Hüznü neden bana emanet etti… Geceler geliyor üstüme üstüme Oysa severdim ben geceyi, sessizliği Şimdi… SEN’sizlikte ne yapılır bilmem ki… İçimden ağır ağır ilerleyen geminin güvertesinden uğurlarken seni Unutma ki; Ben sana sevmeyi öğrettim de öğretmesine Sen… Her neyse… Eylül işte Namı değer BEN’di… |
mecnun kesse leyla leyla kesse mecnun akar bileklerinden
ölselerde aşklarıyla onlar oldu gönüllerde yüreklerde gezen
ne mutlu ki onların hikayesi yadigar kaldı gerçek sevenlere
leyla ile mecnun'dur gökyüzünde gezerken bize gülümseyen