KIRMIZI AYAKKABILARIYüzyıl öncesi gibi Siyah önlüklü Beyaz yakalı çocuklar Kolalı dantel yaka moda Renkli boya kalemliler Bitik kara kalemliler Karıştırıyorlar renklerini birbirine Öyle özel okul falan yok henüz ülkede Villa gecekondu apartman çocukları Aynı bahçede Aynı sınıfta Aynı sırada O bir çocuk Pırıl pırıl siyah saten önlüğü Çorabı beyaz Altında kırmızı rugan ayakkabı Villada oturur Biraz şımarık Biraz mağrur Bakışlar cin Pırıl pırıl gözleri O da bir çocuk Önlüğü yıpranmış Belli ki kalmış abladan Yakası ütüsüz Altında bir pantolon Ya da bir pijama Annesi dikmiş belli Ayaklarında lastik papuçlar Çamurlu Gecekonduda oturur Biraz mahçup Biraz çekingen Bakışları cin Pırıl pırıl gözleri Mecburi beslenme saatleri Yemekler aynı Yok muzdu, çikolataydı, sucuk, salam Alan var alamayan var Hele bir getir Çatar kaşları öğretmen Hemen koy çantana geri Günlerden pazartesi Dersin ortası Kaldırır parmak çocuk Şikayetim yanımda oturandan Aynı şeyi söylüyor kaçıncı kez “Ayakkabıların ne güzel parlak kırmızı” Bıktım bu arkadaştan Dersi dinliyemiyorum onun yüzünden İkisi de çocuk Bilmez ki ne desin öğretmen Çatar kaşlarını Duymak istemiyorum şikayet Dersi dinleyin ikinizde Konuşan çocuk mahçup Birazda suçlu Titreyen sesiyle Gözleri dolu dolu Duyulur, duyulmaz bir sesle Ama ne güzel, ne güzel Kırmızı parlak ayakkabıları var öğretmenim! |