Benim Köyün KızlarıBenim doğduğum yerde, Aşk ve mutluluk vardı. Umutlar hep yemyeşil, Yıl, dört mevsim bahardı. Herkesin yüzü güler, Benim doğduğum yerde. İnsanlar hep neşeli, Kimse düşmezdi derde. Benim doğduğum yerin, İnsanları sevecen. Bakışları samimi, İçlerinde heyecan. Aldatmazlar kimseyi, İki yüzlü değildir. Bilirler iyisini, Aşk nedir, sevda nedir? Sevdi mi gerçek sever, Benim köyün kızları. Ölene dek severler, Oynamaz yalnızları. Mehmet Ali Çıbıklı |