Uzanırım Mezarda

Hayatım bir tiyatro,her günüm ayrı bölüm
En sonunda dayansa,kapıya mutlak ölüm.

Genelde hep drama,komediyi arama
Bildiğim tüm merhemler,ilaç olmaz yarama.

Günlerim ağlamaklı,gam yüklü her bir günüm
Mutluluk çok uzakta,gece gündüz üzgünüm.

Yüreğim kan ağlıyor,ciğerimi dağlıyor
Dertlerim bir şelale, çağıl çağıl çağlıyor.

Hepsi sanki çağlayan,kaderimi bağlayan
Ben bir garip biriyim,yok ardımdan ağlayan.

Ne anam ne de babam,kalmadı hiç birisi
Var mı acep dünyada,garip benim gibisi?

Çaresizlik içinde,çareleri arardım
Kurtulmak şöyle dursun,yine çıkmaza vardım.

Çabaladıkça battım,çıkamadım bataktan
Çok acayip hastayım,çıkamadım yataktan.

Sağa döndüm olmadı,sola döndüm olmadı
Sanıyorum ki henüz,daha vaktim dolmadı.

Doktorum da gelmedi,belli ümitsiz vaka
Oynamayın benimle,bu ne biçim bir şaka?

İmamı getirmişler,doktorumu beklerken
Boş yere beklemesin,daha vakit var erken.

Okullar tatil olsa,son ders zili bir çalsa
Azrail’im gelse de,şu canımı bir alsa.

Artık dertlerim biter,tüm dertleri atarım
Uzanırım mezarda,dertsiz gamsız yatarım.

Gel azrail gel artık,bak imam da yanımda
Vakit geldi galiba,soğukluk var kanımda.

Allahaısmarladık, veda zamanı şimdi
Beni benden çok seven,gözü yaşlı eşimdi.

Mehmet Ali Çıbıklı