YARA BEN
Bir hasret var gül sinemi yaralar
Kabuk tutmaz dost vurduğu yaralar Feryadımı el duymadan yar alar Boyun büktüm bir vefasız yara ben Muhannetten çoktan açtım arayı Döndüm durdum yar arayı arayı Bulamadım edep erkan ar ayı Yar sinende kanayan o yara ben Felek gam yükünü sardı bu dala Gonca olsam bülbül konmaz bu dala Hem kendin hem beni yaktın budala Derin vurdum yüreğine yara ben Sütte kaymak arar isen yüzünde İnsan sever ellisinde yüzünde Muhannetin kamer güneş yüzünde Keşke olsam al yanakda yara ben Süleymanım halden halı dolaştım Meyve gibi il il halı dolaştım Nakış oldum halı halı dolaştım En sonunda yüz çevirdim yara ben |