Arınmak...
Geçmişin rezil sayfalarını kurcalarken
hakkaniyetin ne kadar ezik kaldığını sergiliyor hükmedilen tamahlar. Vicdan arefesine soyunan bayramlar yavanlaşırken gün geçtikçe, boşuna dikleniyor doğruluğa muaffakiyetten muzdarip umut satırları. Toz kalktıkça kitapların üzerinden soluyor nefretini vehim sükunetin sancıları kuduruk yalanların salyasında silik betimlemeler. Badireleri kolaymıydı gizlemek bunca katil yılların içine hapsederek? Yıkama boş yere yüzünü güneş ışıklarının kirlenmiş helezonlarından sızdıran çirkefliklerini soldurur gök kuşağının tüm güzelliklerini izbendeki kara lekeler. Taş yastıklara yasla başını yasla ki kemiklerinden isyan türküleri ninni yapsın aymazlıkları uykularına. Kusmuk kokulu yalanların müzminliği eski minderlerin arkasına gizlensin ürkerek aldığı nefesiyle. Yasemen Akyürek 23 Eylül 2012 |
Mala mülke olma mağrur Deme var mı ben gibi
Bir muhalif rüzgar eser senide savurur harman gibi
hayata bakma hayat sade ve sadece kısa metraj film
ama neden insanlar yaşıyorlar film kopmayacak gibi