Dimağımın İpleri Ruh Salıncağıdört yanım taş duvar onların sessizliğini seslemek anlatmak yazdığım masallarını taşların gizlice yer değişimini görmezden gelirim kimi zaman belli ki masalcılarının susmasını istemiyorlar hani benimde işime gelmiyor değil gülümsetmek gülümsemeye susuzluğumuzu sulamak masalcıları birazdan masasından ayağında tek topuğu kırık ayakkabısıyla kalkacağını sırasıyla hepsine iyi geceler deyip karıncanın göz bebeklerine bakıp geldi mi? diyeceğini ve cevap hayır olsa da onu arayacağımı biliyorlar duygu seslerimi duyuracağım ayakkabımın çivi sesleriyle mermer zeminin dudaklarını seni öpercesine hasretinle kanatacağım değeri ne olur burada ol diye hep sürünecek sana odalar bomboş yataklar buz fuşya yataklarda tek bir yastık hepsinin bir yanı topal seslenmem isminin ilk hecesini mumları titretir söyleyemem tüm adını dizlerim yürek canımın hıçkırıklarıyla dalgalanır her gecem nabzım asma duvar saatti her gece üçte bülbül öter geniş büyük pencereler ferforje güllerin pas kokusu geceye dağılır rüzgar çözer topuzumu bir yıldız kayar göğsüme adının tüm hecesini heceletir dalga dalga diz çökerim sensizliğe sekizocakikibinoniki Nilüfer Kozoğlu |
ŞİİRİ BEĞENDİM...
........................... Sayğı ve selamlar..