GİT(İŞİNE) GELME(LER)


Gözlerin lâl
Dilin kör senin
Keşfedilmemiş nobran bir lehçeyle
Yazacağım seni


Hayatın utandıran sol yanıyla
Yokluğun baş sayfa
Harfsiz cümleler kuracağım
Tenindeki her hücreye


Şüphelerim var
Öpüşün,şevişin
Maya mı ruhuma?
Ondan mı cılız ki kanatlarım?


Şimdi ölürsem
Bilki Bu ses sana
Kulak tırmalayan bu sitem
Senin kıvrımlarına


Alma can pazarına
Berâat ettim umarsızlığından
Bak!
Vuslatın gölgesiz çadırları yıkılıyor bir bir


Ve sen, artık göğsümün ortasından gitmelisin
Git hadi,git!
Yoo hayır gitme
Gitme,gitmemelisin


Kefenle nefesinle
Musallada gül yüzüme
Gül ekmişler ismime
Yara’sın ya, gül tenime


Kapansın toprak gözlerime
Belki,belki doyurur içimdeki hasretini
Söyle,ben bilemedimki kim bu ihanetin zanlısı
Sen mi, Ben mi?


NÜRGÜL OCAK(20.03.11)


Değerli seçki kurulu üyeleri ve şiirimi okuyan,yorumlayan hece hece yürekler mutlu oldum,onur duydum.Sonsuz saygı,sevgiler siz yüreğimi perçinleyen dostlara..