Dört mevsimi yaşıyor insan günde dört defa
Puslu bir hava karşılar seni her sabah
Ortalığa dökülür akşamdan cefa
Acılar pazarında aranılan teselli
Alnında yakalarsın öğle vakti güneşi
Yanağından damlayan ter eyvahın teri
İkindi yağmurları aklına düşürsün
Evinde umut ile ekmek bekleyenleri
Kar yağar akşamları kirpiğine, üşürsün

Dörtlemler içinde geçer hayat dört yanda
Her defa kızdığın küçük oğlunun
Yaramazlıklarını seyrettikçe Havuç’tan
Gülersin sofrana kaşık atarken
Gözlerini esir ettiğin ekranda
Kendi derdine dört sabır gösterir
Mor gözlerle izlersin şiddet gören kadını
Sitemleri okursun beyazcamlı dumanda
Cemile’nin çektiğine ağlarsın
“Öyle Bir Geçer Zaman” da

Dört duvara sıkışık insan psikolojisi
İki defa ikilem yaşar insan bir günde
Bilinmiyor bir doğru kime ne zaman doğru
Ağaçkakan dadanmış budaklarına
Kara gözlüklü adam her daim işbaşında
Küçük mutlulukları sürer dudaklarına
Türkülerle duygulanır
…………..Kaygılarla üzülür
……………………… Korkularla ağlarsın

El âleme karşıdır utangaçlığın
Delikanlı hayatı
…………..Kanlı bir bohçaya bağlarsın

14.09.2012/Samsun

İbrahim COŞAR