Gel bu akşam dert yanalım kaderimize.
Şu kırık kadehlerin sahibi masaya oturup,
Kendimizden geçelim şöyle şarkılarla.
Susmayalım susupta vurmayalım kendimizi.
Taşlar başımızda bir bela olmuş be fatihim.

Sevdikçe insan canlanır derlerdide,
Ben sevdim gördüm ihaneti.
Sevdiğim terketmeyi bile bile seçti.
Ve de son trene binip gitti.
Yüreğim tutunamaz artık.
Taşıyamaz kendinide.
Biz böyle ne hallere düştük be fatihim?

Selam dedikleri çıktı elveda.
Eren gelmedi şu kara murada.
Üç günlüktür sevda.
Sende hiç sevdinmi?
Yada uzaktan.
Hiç aşık oldunmu söyle fatihim?

Kapat camları rüzgarlar girmesin içeri.
Dahada efkarlanmayalım derdimize.
Perdeleride çek gitsin.
Zaten ışığımız var aydan beyaz.
O bize yeter fatihim.

Ah be fatihim ah.
Çocukken ne güzeldi hayat?
Şimdi oldu tamamen berbat.
Uykularım direnir.
Sabahlarım debelenir.
Derbederden bir farkım yok.
Bilirim sen benden daha betersin.
Sende benim gibi çilekeşsin.
Boşver fatihim.
Kurban olduğum yaradan,
Bir gün yakacak o yalancıyı mahşerde.
İnat edip durma.
Senden başka dostum yok.
Kalmadı fatihim.
Hepsi sonradan oldu can alan.
Sensin bana can veren.
İkimiz olduk sadece hayata yenilen.
Vay halimize be fatihim vay.
Vay halimize vay vay.

EGE MUTLU