BAHÇEDE HAZANBahçemin çiçeklerine hazan yağmış yeniden kırmızı anılar topluyorum tozlarından bugünüme dökülmüş. Hergün verandaya çıkarırım kanaryalarımı onlardaki neşe bile hüznün harelerine düşmüş. Örtmeyeceğim masama senin sevdiğin leylak desenli örtümü sensizliğin matemine örtü yapacağım kaldırırsın yüzümden gelin duvağı gibi bir gün geri dönersen. Ağır bir romandır hep insanın ayrılık manzaraları sevenin evine, odasına, bahçesine hazanlar yağar böyle göklerden kırmızı ağıtlar yakar çiçekleri bahçedeki çitin boyası bile solar sevgilinin ayak izlerini özler verandanın eski tahtaları..................alev yavuz |