1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1819
Okunma

KİMDİ SESİNE TUTUNDUĞUM...?
Kalabalıklar içinde insan uğultuları karanlık yolları
Yenilginin doruklarında azgın nefisler
Ve hiç bir zaman benim olmayacak bir yitiriş
Yükselip alçalan bin bir duygu içinde
Kimdi sesine tutunduğum...?
Alabildiğine açık yüreğim asil adımlarla
Yitirmemek için yolumu dipsiz karanlıklarda
Yürüdüm,kimdi sesine tutunduğum,tutunarak yüreklendiğim,
Güven duyduğum
Yıllarca duygularımdan çalınan zamanlarla hayatıma düğüm olan.
İşte biz bu zamanın çocuklarıyız kaybeden.
Kimdi sesine tutunduğum vefasız...?
Ah bu duygular bu yaşayışlar ikimize de yetmez
Kimseye yetmez bu yaşam...
Ya aynı duygulardan çektiğimiz yitirdiğimiz düşler
Oysa karanlıklarda yakaladığımız bir ışıktı sevgimiz
Bir su damlası gibi yitirdiğimiz,ömrümüzce yeter sandığımız
Kimdi sesine tutunduğum vefasız...?
Apansız bir karşı çıkış olmalı acılarıma,
Mutluyum dedirten bir kez de olsa hayatta
Ve bir gökkuşağı gibi dökülen yaşlarımla
Olabildiğine açık yüreğim asil adımlarla bir su damlası gibi
Kimdi sesine tutunduğum vefasız...?
.................................................................................
GECE NOTLARI...’
Öyle uçsuz bucaksız bir acı ki damarlarımdan süzülen diazem,
İşte o an ölürcesine bir duyguyla yaşıyor insan
Asla yok olmayacakmışçasına paramparça bir yürekle
Düşüyor yollara yorgun beyin hücrelerim,raks edercesine
Hiç mümkünatı yokmuşçasına yıkılıyor bir yürek,
Kanatırcasına tutmayan diz kapaklarımla...
Başım dönüyor yalpalanıyor tüm evren
Yorgun beyin hücrelerim bitmeyen umut ve umutsuzluklarla
Bir ikilemin içinde kayboluyorum,içimin boşluğunda.
Boş bir çabaymışçasına geliyor tüm çırpınışlarım
Buruk bir hüzünle düşüyorum yollara
Hangi yola girsem aynı yere çıkıyor gidişlerim
Dönüşlerim düşündürüyor beni.
Çaresi olmayan bir hastalığın pençesinde
Savrulup duruyor adeta beyin hücrelerim
Hazan mevsiminde dökülen yapraklar gibi
Uçup gidiyor tüm düşüncelerim saliselerce süren bir süreçte.
Öylesine yabancı geliyor ki hayat
Alışamıyorum kimseye yabani bir hayvanmışçasına
Acılıyorum her bir anı,yalnızım ya işte
Hayat burada bitiyor sanki...!
..........................................................................
GECE NOTLARI...!
Tükettim kelimeleri çoktan,sizde kaldı gülüşlerim
Bir damla su gibi,bir çıralık ateş gibi
Kendi gölgemde boğulurken bendim,
Acırken içimin boşluğu soğuk gecelerde
Acımın ateşiyle ısındı suretim...
Ateşten bir toptu tüm sevdiklerim sevemediklerim
Ben şimdi yalnız saçımın akındayım
O billur yalnızlığım sapasarmışken içimin boşluğunu
Sizde kaldı gülüşlerim yalanlarla,
Uçsuz bucaksız,sevdalı sevdasız,sahtekar...!
...................................................................
GECE NOTLARI...!
Devrilmiş bir gemi gibi duruşun
Alevler içinde,silahlanmış yüreğin yitik düşlerinle,
Sende kalbini sükutlara gömmüşsün
Bir acıdan diğerine çiçekleniyor ruhun
Puslu yolların yorgun gözlerinle
Sus pus olmuş duruşun dingin kalbinle
Acıdan çiçek açmış bir kadındı zamanın...!
.................................................................
GECE NOTLARI...!
Öyle bir an gelir ki,artık söz dinlemez olur gönül
Öyle derindir ki artık hüzünler,acılara döner ya küçük kederler
Ehemmiyetsiz logorea saçmalıkları dikiliverir insanın karşısına.
Raks eder beyin hücrelerin,
Doğru ve yanlışların arasında umarsızca çalkalanır duygular...
İşte tam o acıların ortasında Yaradan teselli eder insanı
Merhameti ve sıcaklığı süzülüverir yorgun gözlerinden
Ama yinede çekersin o acıları yine yeniden hep
Kanatırcasına içinin duvarlarını.
Herşeye rağmen anlıyor ki insan
"İnsanın kendi çabasından başka bir şey yoktur"...!
GÜLNAZ YORULMAZ