4
Yorum
2
Beğeni
4,7
Puan
4198
Okunma
Kızıl mavi akşam üstlerinde asılı kaldı düşüm
Düştü sevincin gül yüzü içimden,aşk bitti...
Ne kolay sevdiler ne kolay söylediler.
Kızıl mavi akşam üstlerinde asılı kaldı düşüm.
Şimdi burdayım işte geldim yine hüzün,
Sükut içinde bir yalnızlık çizdim bugün kendime
Hüzünler can çekişirken içimin tenhalarında
Kızıl mavi akşam üstlerinde asılı kaldı düşüm
Yalanmış en doğrusu bile yaşadıklarımın
Yokmuşum ben kimsede,kimse yokmuş bende
Şimdi burdayım kızıl mavi akşam üstlerinde
İşte geldim yine hüzün avuçlarımda çile
Uslanmaz bir gönülle,gün doğmaz artık güle
Siyah bir kadındı işte gece
Kızıl mavi akşam üstlerinde asılı kaldı düşüm
Kahır girdi gecenin gözbebeklerine,ağladı zaman
Ağladıkça yaşlandım,kalabalıkların ortasında hüzünlerdeyim.
Aşk kanıyor içimde,yalnızlığın dehşet görüntüsü gölgemde
Yüzümü aruyorum kırık aynalarda,sonra kayboluyor gözlerim
Kendimi arıyorum birilerinde
İşte geldim yine hüzün...
Her gece yeniden doğup yine hazırlanıyorum
Gün batımlarında yaşayan ölüme.
Ah kızıl mavi akşam üstlerinde asılı kaldı düşüm
Çıldırasıya paraladım kendimi yine,sustum
Siyah bir kadında gece
Sükut içinde bir yalnızlık çizdim akşamın hınzır asiliğine
Sormuyorum kimseye,söylemiyorum da
Giz dolu kuytuluklarında uyuyor umudum,gülmeyi özledim
Kahrediyor beni bu zehirli bu asi akşamlar
Garip bir hüzünle sarılıyorum gecenin tan yerine
Huzurlu ve dingin oluyor kalbim,acılar dinlendiriyor mu ne...?
Kızıl mavi akşam üstlerinde asılı kaldı yine düşüm
Yıllar geçti,hasretim sana sen yoksun aşk
Düş müsün kırıntılarında gecenin...!
GÜLNAZ YORULMAZ
5.0
67% (2)
4.0
33% (1)