..........(.....................) ADINI SEN KOYBu kente yalnızlık yağdığı zamandı, Ve ben şemsiyesizdim ............. Yüreğimin yalnızlığındaki gündü Ben her kelimede boğuluyordum Yüküm öyle ağırdı ki, Bir karınca bile geçse üzerimden Devrilecek kadar yorgundum, Sözler kifayetsiz, bakışlar boşunaydı, Yağarken yalnızlıklar, Değerken ellerime gözlerime, Hüzünler bırakıyorlardı en acısından; |
Saygımla