Çirkin ve zarafetten yoksun bazı kadınlar, gerektiği gibi övmesini bildiklerinden, ömür boyunca sevilmişlerdir. andre mauroıs
ma
malatyalıavukat

Tutunamayanların yolculuğu 1

Yorum

Tutunamayanların yolculuğu 1

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

919

Okunma

Tutunamayanların yolculuğu 1

Şiirlere göndüm kendimi
Tarzım biraz arabesk olsa da
Kelimelerle küs olduğuma bakmayın siz
Asıl
Kavgalarım kendimle
Yüreğimi gömerim ara sıra
Ölülerin yerine
Nice yangınlar çalarım geceleri
Karanlıktan
Hep aynı dövüş gibi gelir okuyana
Oysa
Biraz derinden bakılsa
Çeşitli savaşlar barındır kelimelerim
Sadece silahlar aynı
Bazen sapan arası yemek atarım bir kuşa
Bazen silahımla çiçek yollarım bir sevgiliye
Gidenlerim hep geri gelir
Kalbim simgelidir
Anlaşılmaz
Ara sıra ayıraçlarla anlatma isteği duyar kendini
İşaretleri pek kullanmam
Kültürsüzlüğümden değil
Çabuk paylaşma isteğinden bir üretkenliği
Sabahları erken kalkarım
Gözlerim bilet bile almamıştır uykudan
Çiçekleri koklarım
Dökülmeden tüm alacaklarımı almak için kokudan
Yaraları bile olur bazılarının
Bir kaçı dökülmüştür yapraklarının
Okuyana bırakırım pansuman işini
Acemiyim aya
Üstünkörüdür doktorluğum bile
Birazda tembel
Yüzümü bile yıkamam ağaçlara su kalsın diye
Yaşayan bir canlı daha olmalı değil mi?
İnsansın yetemezsin kendi kendine
Konuşmasa da bir sessizlik bile çok gelir
Yalnızlığa
Yolculuğa dalarım uykulu uykulu
Asıl mesleğime dönerim
Bütün tutunamayanlar gibi
Koşuştururum hayatın öğretmenliğine
Balık tutmaya çalışırım
Balık olanın ben olduğumu unutup
Oltayı kendi kendimin boğazına takarım
Asıl bilgiye yolculuk
Olta boğazındayken başlar
Bitmeyi hissedeceksin ki en derininde
Pırıl pırıl bir ışık doğsun beyninde
Kazalar doludur yollarım
Oysa hiç yolcum olmadı yaşayan
Ölüleri taşıdım
Bazen bir resimdiler
Bazen bir avuç toprak
Mutsuzlukla vedalaşmak için
Bir elim hep kalkık kaldı
Parmaklarım depresyon eklentisiydi
Her biri ayrı çocukluk sızısıydı
Bileklerimden ayrılmayışları ondandı
Vücudumla kucaklaşmak istiyorlardı
Şiirlerimle kelimelerin koltuğuna oturmaktansa
Hep uçurtmanın ipi olmak istedim
Çalınmamış ne kadar yağmur varsa
Çalmak için buluttan
Yüreğimle köpürtüp
Oyun oynamak için ilk defa
Kitaplarımın imza günü falan yoktu
Kahkahalarımı örümcek ağlarına bırakmıştım çünkü
Hep bir otobüs bekledim
Temizlemek için içimdeki kurumları
Alışkanlıkların senaryolaşmasından başka bir şey değildi yazdıklarım
Her defasında söz veriyordum kendime
Dönüyorsa altımda bu dünya
Asıl galip ben olacaktım
Dünyayı taşıyan ben değildim nasıl olsa












Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 
Tutunamayanların yolculuğu 1 Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Tutunamayanların yolculuğu 1 şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Tutunamayanların yolculuğu 1 şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL