0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
920
Okunma
Şiirlere göndüm kendimi
Tarzım biraz arabesk olsa da
Kelimelerle küs olduğuma bakmayın siz
Asıl
Kavgalarım kendimle
Yüreğimi gömerim ara sıra
Ölülerin yerine
Nice yangınlar çalarım geceleri
Karanlıktan
Hep aynı dövüş gibi gelir okuyana
Oysa
Biraz derinden bakılsa
Çeşitli savaşlar barındır kelimelerim
Sadece silahlar aynı
Bazen sapan arası yemek atarım bir kuşa
Bazen silahımla çiçek yollarım bir sevgiliye
Gidenlerim hep geri gelir
Kalbim simgelidir
Anlaşılmaz
Ara sıra ayıraçlarla anlatma isteği duyar kendini
İşaretleri pek kullanmam
Kültürsüzlüğümden değil
Çabuk paylaşma isteğinden bir üretkenliği
Sabahları erken kalkarım
Gözlerim bilet bile almamıştır uykudan
Çiçekleri koklarım
Dökülmeden tüm alacaklarımı almak için kokudan
Yaraları bile olur bazılarının
Bir kaçı dökülmüştür yapraklarının
Okuyana bırakırım pansuman işini
Acemiyim aya
Üstünkörüdür doktorluğum bile
Birazda tembel
Yüzümü bile yıkamam ağaçlara su kalsın diye
Yaşayan bir canlı daha olmalı değil mi?
İnsansın yetemezsin kendi kendine
Konuşmasa da bir sessizlik bile çok gelir
Yalnızlığa
Yolculuğa dalarım uykulu uykulu
Asıl mesleğime dönerim
Bütün tutunamayanlar gibi
Koşuştururum hayatın öğretmenliğine
Balık tutmaya çalışırım
Balık olanın ben olduğumu unutup
Oltayı kendi kendimin boğazına takarım
Asıl bilgiye yolculuk
Olta boğazındayken başlar
Bitmeyi hissedeceksin ki en derininde
Pırıl pırıl bir ışık doğsun beyninde
Kazalar doludur yollarım
Oysa hiç yolcum olmadı yaşayan
Ölüleri taşıdım
Bazen bir resimdiler
Bazen bir avuç toprak
Mutsuzlukla vedalaşmak için
Bir elim hep kalkık kaldı
Parmaklarım depresyon eklentisiydi
Her biri ayrı çocukluk sızısıydı
Bileklerimden ayrılmayışları ondandı
Vücudumla kucaklaşmak istiyorlardı
Şiirlerimle kelimelerin koltuğuna oturmaktansa
Hep uçurtmanın ipi olmak istedim
Çalınmamış ne kadar yağmur varsa
Çalmak için buluttan
Yüreğimle köpürtüp
Oyun oynamak için ilk defa
Kitaplarımın imza günü falan yoktu
Kahkahalarımı örümcek ağlarına bırakmıştım çünkü
Hep bir otobüs bekledim
Temizlemek için içimdeki kurumları
Alışkanlıkların senaryolaşmasından başka bir şey değildi yazdıklarım
Her defasında söz veriyordum kendime
Dönüyorsa altımda bu dünya
Asıl galip ben olacaktım
Dünyayı taşıyan ben değildim nasıl olsa