Gazel
Vîrân idi gönlüm, seni gördüm güle döndü;
Birden bana baktın, bedenim bir küle döndü. Sen nâra dokunsan su olur, ırmağa benzer; Göz atmadığın, basmadığın yer çöle döndü. Bir tatlı tebessümle yüzün gündüzü boğdu; Rindâne yürek yandı, garip bülbüle döndü. Şems oklarının ışkı hilâl üstüne vurdu, Gül çehrene tel tel dökülen kâküle döndü. Dâim o nigâhınla yaşar bayramı Meftûn; Hicrinde güneş söndü, nisan eylüle döndü. (2011) |
Tebrikler.
Günümüzde gazel yazan kalmadı.
Yalnız veznini belirtsek güzel olur.