BEN ZÜBEYDE...
Karaman Konyar yörüğüyüm
Doğmuşum Langaza Selanik’te. Zübeyde Molla olmuş adım Annemin babamın gayretiyle. Ondört yaşımda evlendim Gümrükçü Ali Rıza Efendi’yle. Göç yaşadım savaş gördüm Üç evladımı toprağa verdim. Dördüncü çocuğum Mustafa Varlığıyla dünyayı verdi bana. Derken kızım Naciye doğdu Acılarıma verem damgasını vurdu. Babasını da kaybeden Mustafa Karar vermişti asker olmaya. Mecburen ikinci kez evlendim. Oğlumu bu yüzden gücendirdim. Balkanlarda iç savaş çıkınca Geldim Makbule’yle İstanbul’a. Zorlu geçti Milli Mücadele Kazanıldı zafer elbirliğiyle. Terk etti düşmanlar yurdu Sonunda Cumhuriyet kuruldu. Annelerin en mutlusu oldum Mustafa’yla hep gurur duydum. Ankara’ya geldim onun yanına Son buldu hasretim Çankaya’da. Yaşlıydım hastalandım bir gün Mürüvvetini de ölmeden gördüm. Yurdumun en aydınlık şehrinde Son günlerimi geçirdim İzmir’de. Yılların mücadelesiyle yorgundum Gözlerimi Karşıyaka’da yumdum. " ÜLKEMİZDE AYDINLIK GÜNLERE ULAŞMAMIZ DİLEĞİYLE..." |
Sayın arkadaşım, şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz ekliyorum.hoşçakalın.
10 KASIM 1952
Vehbi KIZILGüL
+
Hakikat Nerede?
Gafil, hangi üç asır, hangi on asır
Tuna ezelden Türk diyarıdır.
Bilinen tarihler söylememiş bunu
Kalkıyor örtüler, örtülen doğacak,
Dinleyin sesini doğan tarihin,
Aydınlıkta karaltı, karatıda şafak
Yalan tarihi gömüp, doğru tarihe gidin.
Asya'nın ortasında Oğuz oğulları,
Avrupa'nın Alplerinde Oğuz torunları
Doğudan çıkan biz
Nerde olsa, ne olsa kendimizi biliriz
Türk sadece bir milletin adı değil,
Türk bütün adamların birliğidir.
Ey birbirine diş bileyen yığınlar,
Ey yığın yığın insan gafletleri
Yırtılsın gözlerdeki gafletten perde,
Hakikat nerede?