İSYANKARHANİ ilk gözlerini açarsında Anne,babanı görürsün ya Sevgi ile etrafa bakarsında Minik Ellerini sıcaklık kaplarya Huzur dolusundur Sanarsın her şey yolunda Büyüyüp gerçekle tanışdığında Doğurana sitemkar olursun Divane gönlüne lanet edersinya Yüreyine o zmanlarda Uslanmayı tövbekar olmayı öğretirsin İşte ozman kalbindeki yalvarış Güneşi doğmadan batırır Zavallı yüreyin sevdalara bürünmüştür Sevgiliyemi? Sevenemi? kime koşacak bilemez Sana verilen sevgi yüreğini doldurmamıştır Kalırsın dost sandığın ellerde Gamzelerde ırmaklara bent vurulmuştur Ağlarsın sonu olmayan ayrılıklarda Dost düşman bilmez başta güvenirsin Onlarda tutmazlar kalırsın düşdüyün ellerde Aşkın sevdanın kurbanı olursun Kimse umursamaz seni Sen kanarmışcasına tertemiz seversin Çektiğin bütün acılar yüreğinde boşluk olmuştur Başlarsın doldurmaya sevgi denen kutsal nurla Bilmiyorsunki o seni seviyormu Sevilmediyini anladığında Sevgi sandığın nur dönüşür karanlıklara işte bu yüzden beni doğurana isyankarım Beni ağlatanlara isyankarım Ben tertemiz seviyorsam Beni ağlatıpta günaha girme Çalındı yıllarda bitti gençliyim Çaresiz günahsiz akan yaşla dolmuştur Ekrem ÇETİNKAYA VaTaN25 23.9.2012 |