Bedel...yine ağıtlar yakılıyor komşu evde duymak istemiyorum tıkadıkça kulaklarımı bu sefer içimdeki ağıtlar yükseliyor… üç dört sokak ötedeki evlerde ağıtlar yakılmaz şen kahkahalar tırmalar bizim sokakları biz ona da ağlarız yüreğimizden sınırları vardır geçemeyiz öteye çalılıklar arasından izleriz öylece… sorarım kendime ’’neden onların evinden şehit çıkmaz?’’ diye duydum; bedelli varmış ve bedelleri ödenmiş dolarları çokmuş yada yurt dışındaymış oğulları ondan figan düşmez, yanmazmış ciğerleri anaları ağlamazmış hep gülermiş yüzleri evlatları yetim kalmazmış gencecik gelinler karalar bağlamazmış sıkma baş bağlayıp gezermiş onlar din adı altında olur olmaz yerlerde… bizim analarımızın leçeyi sıyrılır başından mendil olur kınalı elinde ıslanır sırılsıklam oğlunun resmi göğsünde bakar boşluğa ateş düştüğü yeri yakar derince… aynı demeçleri ezber eder nefesleri haberlerde yankılanmaz onlardan bir şehit haberi ağlarken, isyan ederken göremeyiz süslü anneleri takım elbiseli dolaşır babaları içleri rahattır onların evlerinden şehit çıkmaz çünkü; vardır daima evlatlarının yerine şehit olan bizden bir bedelsiz… Anne; bu nasıl bir adalet böyle söylesene... 23.09.2012______________Seher_Yeli |