Şairin Seyir DefteriHüznünü yüreğine Yüreğini kalemine taşırken sevda Yası tutulmaz şiirin. Her kalem kendini yazar çünkü, Her kâğıt bir hüznü taşır. Kinayeler yorumsuz İmalar anlamsız kalır. Ve hep yalnız sanılmaktan Ve hep hüznüyle anılmaktan Hep “ bu kez tamam ” deyip Her seferinde yanılmaktan Yorulur şair. Bükülür şiirin boynu. Sonrası bir ateş Sonrası bir duman. Gitmeler gelir akla Mevsimi göç, umudu yarın eden gitmeler. Her giden bir hasrete verir adını Kırılır şair. İklimsiz bir yağmur düşünür Kuralsız bir sevda. Peşinden koşarak umarsız bir yüreğin Yorulmak değil. Dalgasız bir limana demir atıp durulmak Rüzgârı sevda bilip sarılmak Kırıp gönlünün kilidini Çıkıp gönül katına Bir harami gibi serilmek değil. Bir anne şefkatiyle sevilmek, Ve asırlık bir çınar gibi Ayaklarının dibine devrilmek değil. Sonu belirsiz sorulardan sıkılır Sorular beynine, cevaplar yüreğine kazınır. Bir sevdadan bir sevdaya sürülür şair. Ey vakitsiz gitmelere isim olmuş inat. Ey güzel gözlerine bin hasret yatırılan vuslat. Şimdi ses Şimdi şiir Yitik bir sevdanın ağıdı olup Yankılanıyor boş sokakta. Demek ki artık Eylem vaktidir. Söz biter, öz kalır. Vurulur şair… Ağlarsan ona ağla Ben zaten ağlıyorum… 11.08.1992 Muğla |