OlaveBirazdan her şey kaybolacak Sen kalacaksın. Sırf, sen Olave Sen,göreceksin, Gördüklerini görünmeden bizlere anlat Olave Çok inceden bir sızı düşer kirpiklerinden Gören,gözyaşı sanır. Ağlamaklı olursun Olave Sadeleşir,erir yüreğin. Bilinmez bir acı dayanmıştır kapına Yok’um..dersin. Var’sın..der. Seni, tanır. Olave Kulağının birini duvara gömmüş bir kuş ses’ler bekler Olave Ayak diplerine çömelmiş sözcüklerim Ağzından çıkacak gözlerini bekler Olave Mahrum etme. Üstüme yaşayan bir ölüm serin Sıyırın etlerimi Zaman size kalsın..der misin Olave. Bir bahar vaktiydi, üşütmüştüm Sabahlarım Tahir, Gecelerim Zühre’ydi Olave. ’Özlüyor musun..’dedi kadın "İki kulhü vallahü,bir elham okuyorum. Geçiyor!.."dedim Olave. Bir umuttur denizin üzerinde taşı sektirmek Yarış değil!.. Olave. Şimdi,yüzünüzü de alıp gidiniz Avuç içlerinden sonra duvarlardır en çok sevdiğiniz..Bilirsin. Olave. ’Duyuyor musun.."Olave. Bu,kalanların sesi Sen,bir çığlıkta var oldun, Gideceğin yer;kimselerin kimsesi Olave. Kum tanelerini tutma avucunda Olave Savur,gitsin Senden kaçan rüzgara.. Ölü şehrin canavarları yine ’iş’ başında Olave İncitmiyor,ne ayak sesleri ne de ’ucube’sözleri Bulutlar kadar şen şakrak değil Dokunmasan da terleyecek,kuş olacak Yağacak Nefesleri..Olave. Ayaklarına kadar yere vur kendini Başın kadar yükselirsin Aslına bakarsan,kafanla yüreğin arası bir yerdesin Olave. Bir sonbahar’dı. Yapraktan önceydi, kendine ağardı Olave. Olave Tutunduğu gibi rüzgarın kollarına Kaçıverdi yerinden kovulduğu ağacın dallarına.. Ayaklarımız yere basıncaya kadar biz’im sanmıştık Başımız ne zaman ki suya değdi İşte, İşte..O zaman yer;göğe erdi..Olave. "Bakın,bakın..ayaklarınız yine dışarıda kalmış"dedi olave. Olave.Sen de bilirsin ki Ayrılık,ayrılık ta ilk ayaklardan başlarmış Olave.. Bir balıkçı hikayesi kadar Okyanus geçtim Olave Adını hiç bir yere yazmadım.. Eylül2012 Antalya |