REİS BEYŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 2005 yılında Ağır Ceza Mahkemesindeki bir olaydan esinlenerek yazdığım bir şiir..
Sallan seyip gezer iken görmüştüm, Bakışı bağrımı deldi Reis bey. Gözüne bakıp da hayâl kurmuştum. Vallah alttan alttan güldü Reis bey. Yüzüne gül konmuş onbeşli yıldan, Gerdan kırıp gezer savurur belden, Gözüme göz atıp dönünce yoldan. Görünmez gönlümü çaldı Reis bey. Devrilip ardına izine sığdım. Yaklaştım yanına boynumu eğdim. Elimden tutunca gürleyip yağdım. Kanımı dondurdu, aldı Reis bey. Ora bura derken geldik bir yere. Durmuyor ki içim sabrımı vere. Orada birlikte olduk bir kere. Bu şeytan aklımı çeldi Reis bey. Sankı O Aslı’ ydı, ben de Kerem’ i, Şu cemâli varya yaktı çıramı, Düşünecek hâlmi kaldı haramı, Ağzı şeker, dudak baldı Reis bey. Başımız dik olsun diye komşuya ele, Evlenmiştik imam nikalı ile, Aradan geçmiş tam yedi ay bile, Hapislik benimi buldu Reis bey. Söylediler dosyam, epeyce kaba, Mektup salmış eşim, beş aylık gebe, Ya ben içerdeyken olursa bebe, Bu yavru yurda kaldı Reis bey. İşte baştan sona budur doğrusu, Ne anlatayım ki, nedir çaresi, Duydum hanımımın varmış ağrısı, Bu haber içimi dildi Reis bey. Birisi demişti, ceza alırsın, Yavrun doğsa bile burda kalırsın, Pişman olur çokça saçın yolarsın, Diyerek halimi bildi Reis bey. Zekeriya DUMAN |
Sizi canı gõnūlden kutluyorum hocam
Saygılarımla