Ne güzeldir sevdalanmak, ayrılık acısıyla mutlu olabilmek. Gönül ister ki güneş hiç batmasın. Ufukta öylece asılı kalsın. Bitmesin birliktelik, olmasın ayrılıklar. Ya da mehtap hiç uyanmasın. Gece öylece gözlerinin karasında hapsolsun. Günler 24 değil 25 saat olsun. Yirmi beşinci saatte sadece o olsun. Ya da mevsimler 4 değil 5 olsun. Beşinci mevsim sadece onun kokusu, onun varlığı, onun sevdasıyla bezensin. Çiçekler ondan kokusun alsın, kuşlar sesiyle şakısın. Güldüğünde güller açsın, ağlarsa yağmurlar sağanak olsun. Kederinde karabulutlar sarsın gökyüzünü, mutluluğunda güneş yüzünü göstersin tüm sevecenliğiyle. Kısacası her şey ondan bir parça olsun, onu ansın. Hatta şu güdük şubat ayı her yıl 30 çekse ve o günü onu anma günü olarak ilan etseler.

Bitmez bu yürek çılgınlığının yansıması. Dur durak bilmediği gibi aklın ve mantığın da bittiği yerdedir. Yalandır gönlüme ferman dinletirim söylemleri. Yalandır ondan ayrı mutlu olma hayalleri. Onunla olmak, onunla var olmak ya da yokluğunda kahrolmak. İşte mesele burada. İstese o canan köle oluruz, dermansız dertlerine derman oluruz. Uğruna yanan yürekle kavrulur kül oluruz. Hatta yılda bir kurban varken istesin biz ona her gün kurban oluruz. Ömrümüz fedadır. Lakin öyle bir an gelir ki her şey alt üst olur. Yıkılır saraylar, köşkler. Viran olur gönül bağları.

Ölüm ne ki gülüm, yaşarken bin defa ölmektir sevdanın sonu. İste ne istersen olayım. Tek dileğim, dil yarası açma şu garip sinemde. Her şey unutulur sevda adına, ama bu yara kapanmaz bilesin.

***

OLAYIM

Bilirim çırpınır serçe yüreğin
Bırak da göğsüne başım koyayım
Bin cefa çektirip nazla verdiğin
O nadir busenle kölen olayım

Gözlerin ufkumda hasret karası
Fermanım olmuştu kaşın arası
Gamzelerin sanki buse yarası
İste sen yeter ki derman olayım

Zülfünden bir tel ver yadigâr kalsın
Hasretin çöktükçe kokunu salsın
Eğer ben bendeysem çekip de alsın
Bir canım var iste kurban olayım

Suretin goncadır gönlümde açar
Bülbül hasedinden küsüp de kaçar
Yokluğundan bir gün kalırsam nâçar
Kuruyan güllere bağban olayım

Gidiyorum işte kal sağlıcakla
Varsa bir pişmanlık gel de kucakla
Ya da sükûtunla sevdanı sakla
Ol mahşer gününde bulan olayım

İş işten geçince kara bağlama
Ahu gözlüm sakın ola ağlama
Başını vursan da sıra dağlara
Bundan gayrı sana yaban olayım

Şüphe yok kapanmaz yürekte yara
Gönlüme nakşolup düşürdün dara
Bu makus aşk ile yansam da nâra
Hasrete savrulan külün olayım

Melanî’yem daha sana ne diyem
Döküldü gözümden biçare şebnem
Dil yarası ile çürüdü sinem
Dönersem hak ile yeksan olayım

Tahsin Melan / Melanî

Müzik eşliğinde şiir sunumu:
youtu.be/dRXUE-KUC74